[embedplusvideo height=”720″ width=”1280″ editlink=”http://bit.ly/1tatbyj” standard=”http://www.youtube.com/v/7Qn3tel9FWU?fs=1&vq=hd720″ vars=”ytid=7Qn3tel9FWU&width=1280&height=720&start=&stop=&rs=w&hd=1&autoplay=1&react=1&chapters=&notes=” id=”ep7191″ /]

Ξέρεις, όποτε βλέπω αυτή τη ταινία (και έχω πολύ καιρό να τη δω) θυμάμαι τη πρώτη φορά που την είδα. Εκείνο το βράδυ, που ήμουν σε άδεια από τον ΕΣ και αντί να νοικιάσω, αγόρασα το DVD. Δεν ξέρω αν έφταιγε η γλυκειά φάτσα της Kate Hudson, η Rock ‘n’ Roll, ή απλά η υπόθεση αυτής της ταινίας. Το σίγουρο είναι πως για ημέρες σκεφτόμουν αν κάνω πραγματικά αυτό που με εκφράζει.

Η απάντηση δεν ήλθε αμέσως για να είμαι ειλικρινής και αυτό ήταν κάτι που με φόβισε. Μα είναι δυνατόν; 4 χρόνια σπουδές και δίστασα να πω ναι;

Εκεί κάπου συνειδητοποίησα πως η αγάπη μου για τη μουσική θα είναι παντοτινή, αλλά όχι απαραίτητα μοναδική! Από μικρός είχα το… connection με τη μελωδία, Abba, Boney M, Supertramp, ήταν κάποια από τα συγκροτήματα που άκουγα στο αυτόκινητο με οδηγό το πατέρα μου και συνοδηγό τη μητέρα μου. Ιταλικές μπαλάντες, rock ‘n’ roll και pop μουσική των 70s, όπως οι γονείς μου επιθυμούσαν. Από τα αυτιά στο μυαλό και στο όνειρο, διότι το κάθε τραγούδι γινόταν μια mini ιστορία για το πως ήθελα να μεγαλώσω και τι να γίνω.

Μετά, απέκτησα τη δική μου λατρεία.

“True music it chooses you…”

Και είναι αλήθεια. Η πραγματική μουσική, ανεξάρτητα από το είδος που κάποιος μπορεί να ακούσει, σε επιλέγει. Ίσως για αυτό πλέον, η μουσική έχει πέσει σε δυσμένεια! Διότι, πλέον δεν υπάρχει! Υπάρχει ρυθμός, υπάρχουν νότες, υπάρχουν κραυγές και studio διορθώσεις. Πραγματική μουσική, με την έννοια… “σου κόβει την ανάσα” δεν συναντάς εύκολα.

Για εμένα, η πραγματική μουσική ήταν εκείνη που με συντρόφευε τα βράδια στον ύπνο μου, εκείνη που με έκανε να δακρύσω όταν σκεφτόμουν ένα χωρισμό μου, εκείνη που με έκανε να γελάω, μα πάνω από όλα, εκείνη που ο ίδιος τραγουδούσα!

Το 1989, η μουσική με διάλεξε. Για να είμαι ειλικρινής το τραγούδι με επέλεξε. Ήταν το ξεκίνησα μιας “περιπέτειας” με το Χορωδιακό τραγούδι που κράτησε πάνω από 20 χρόνια και προσέφερε ΥΠΕΡΟΧΕΣ στιγμές.

Από τότε γελούσα με όλους εκείνους που με κορόιδευαν. Δεν ήξεραν. Διότι η χορωδία δεν ήταν μόνο τραγούδι. Ήταν:

  • Συναίσθημα. Να ζεις μοναδικές στιγμές! Να τραγουδάς με τους αγαπημένους φίλους σου και άλλους… 2000 χορωδούς στο ΣΕΦ το “Ode to Joy” από την 9η Συμφωνία του Beethoven. Να “ξεγυμνώνεσαι” ως άτομο  πίνοντας μαυροδάφνη και αγκαλιά με μια κιθάρα, να τραγουδάς “Να μ’αγαπάς” του Νίκου Σιδηρόπουλου, λίγο μετά από μια άκρως πετυχημένη συναυλία στη Βουλγαρία.
  • Φιλία. Να μετράς τους φίλους σου και να μη σου βγαίνουν λιγότεροι από 20!
  • Εμπειρίες. Συναυλίες, συνθέτες, τραγουδιστές, Ηρώδειο, Αρχαία Ολυμπία, Μέγαρο Μουσικής, εξωτερικό… Roadtrip με την Emma Shaplin

Πρέπει να το έχω ξαναπεί. Το Μουσικό Σύνολο Διαφωνία, ήταν μια ολοκληρωμένη και ακρως επαγγελματική ομάδα μουσικών και μη που έκανε πολλά και μπορούσε ακόμη περισσότερα. Ηταν ένα σύνολο ατόμων, φίλων και μουσικών, που γούσταραν να “καταστρέφουν” τη Κυριακή τους και να την αναμορφώνουν μουσικά. Να τραγουδάνε, Beatles, Queen, με έναν τρόπο μοναδικό.

που γούσταραν να “καταστρέφουν” τη Κυριακή τους και να την αναμορφώνουν μουσικά

Όποτε, λοιπόν βλέπω, το Almost Famous, το μυαλό μου πάει στα γέλια, τα τραγούδια και τις αναμνήσεις από τα πουλμαν, με πρωταγωνιστές τους Χορωδούς. Plovdiv, Llangollen, Stuttgart, Θεσσαλονίκη, Σπάρτη, Ερέτρια, Ιωάννινα, Κρήτη…

Πόλεις που γέμισαν με τις μελωδικές φωνές μας, πολείς που κρατάνε η κάθε μια τους και από μια ανάμνηση. Μπορεί να μην είχαμε groopies, ήμασταν όμως σαν την Saphire! Νιώθαμε την κάθε νότα, τον κάθε στίχο και την κάθε μουσική στιγμή…

Τώρα;

Edit 2018: Τώρα… Πατέρας! Προσπαθώ να μάθω την κιθάρα, και στη προσπάθεια αυτή, δύο μικρα βελζεβούλια κάθονται (αν)ήσυχα σαν αγγελούδια και ακούνε τις χαζονότες που παίζει ο μπαμπάς τους. Ελπίζω, να βρεθεί η στιγμή εκείνη που μια άλλη κιθάρα ή ένα πιάνο θα ηχήσει αρμονικά και μελωδικά από τα δικά τους χέρια και θα μου προσφέρουν τη χαρά να ακούω τα ίδια να δημιουργούν μουσική.

Hold me closer tiny dancer
Count the headlights on the highway
Lay me down in sheets of linen
You had a busy day today