Σωτηρία…

[tube]G9Tfs4qGJ2c[/tube]

Είχα την ευκαιρία με την Αθηνά να πάμε στο Θέατρο Κάππα και να δούμε τη παράσταση/αφιέρωμα στη Σωτηρία Μπέλλου, με πρωταγωνίστριες την Ντίνα Κώνστα και την Έφη Κόντα.

Η Σωτηρία Μπέλλου είναι ίσως από τις αυθεντικότερες φωνές και παρουσίες του Ελληνικού Ρεμπέτικου τραγουδιού. Ενάς “μαγκιόρος” άνθρωπος που στη ζωή της δεν συμβιβάστηκε ή τουλάχιστον δεν συμβιβάστηκε εύκολα. Μια γυναίκα που έφαγε ξύλο, έχασε ένα παιδί, γνώρισε την καταξίωση, τη πέταξε στα σκουπίδια… Ένας δηλαδή καλλιτέχνης με όλα εκείνα τα αυτοκαταστροφικά χαρακτηριστικά που έχουν οι καλλιτέχνες.

[tube]sdh4So1RQXg[/tube]

Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν το πουλέν του Βασίλη Τσιτσάνη, ίσως του μεγαλύτερου, κατα την ταπεινή μου άποψη, ρεμπέτη που έγραψε και τραγούδησε το πόνο, τη λύπη, τη χαρά και γενικότερα τη ζωή στην Ελλάδα. Ο Τσιτσάνης την πήρε και την ανέβασε και μαζί τραγούδησαν τις επιτυχίες του.

Στο έργο, η Κώνστα μας φέρνει κοντά σε αυτή την προσωπικότητα, όπως εκείνη πρέπει να ήταν. Μια έντονη παρουσία που έλεγε τα πράγματα όπως τα έβλεπε. Που δεν κόλλοσε να τσαμπουκαλευτεί, που έβριζε σαν νταλικιέρης, που έφαγε ξύλο, μπήκε φυλλακή και το έσκασε από το ψυχιατρείο. Μας εξιστόρησε στιγμές από την πολύπλευρη ζωή της. Μας μίλησε για τη μητέρα και τον πατέρα της, για τον άντρα της που την ξυλοφορτωνε και εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς έχασε το 5 μηνών παιδί της. Για τις γυναίκες και τους άντρες της ζωής της. Για το μπαρμπούτι και τον τζόγο που την άφησε στη “ψάθα”.

[tube]qIePI5AdJh0[/tube]

Συνεφιασμένη Κυριακή μοιάζεις με την καρδιά μου…

Αν η Σωτηρία ερχόταν ξανά στη ζωή μας και στο σημερινό μουσικό σύστημα, πιο πιθανό θα ήταν να μην τη γνωρίζαμε. Αυτό το αγνό μουσικό ταλέντο δυστυχώς δεν θα ταίριαζε σε αυτό που “πουλάει”. Θα έπρεπε να είχε βυζί πύραυλο, κωλο τουρλομένο και ένα στόμα ικανό όχι για τραγούδει αλλά για… “κλαρίνο”.

Ακούγοντας εχθές τους ήχους και τα τραγούδια διαπίστωσα πως εξαιτίας της τεχνολογίας πλέον δεν ακούμε μουσική αλλά ρυθμούς. Δεν δακρύζουμε με  τις μελωδίες και εν γένει δεν νιώθουμε την επαφή.

Απλά πίνουμε ένα μπουκάλι και φανταζόμαστε ο,τι κάτι ακούμε… Απλά την… ακούμε!

Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921 στη Χαλκίδα και πέθανε στην Αθήνα στις 27 Αυγούστου 1997.